Scenische interpretatie van het meesterwerk "De Volkstelling te Bethlehem" van Pieter Bruegel de Oude
Pieter Brueghel in 3D
Sculpturale interpretatie van Martina Singer
Het beroemde schilderij „Volkstelling te Bethlehem“ van Pieter Brueghel de Oude, 1566, heeft de kunstenares uit München, Martina Singer in een scenische installatie tridimensionaal omgezet. Ze werkte 3 jaar aan het project dat nu, nadat in het Bayerische Nationalmuseum in München tentoongesteld was, bij Ars Krippana een verder tijdelijk onderkomen heeft gevonden. Het origineel bevindt zich in het Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in België te Brussel. De kunstenares heeft Brueghels schilderij op een oppervlakte van ongeveer 2,5 x 3,5 meter nagebouwd. Huizen, bomen en werktuigen zijn uit karton en hout nagebouwd; de figuren zijn uit modelleerpasta gevormd.
Een bijzondere bekommernis van de kunstenares is de overdracht naar de toeschouwer. Er zijn in de tentoonstelling meerdere haltes die bij het model horen: een kopie van het schilderij, een foto van de kunstenares vanuit een identiek perspectief als het origineel, een doorkijk die het model weer tot het tweedimensionale reduceert en, last but not least, een “hands-on” halte voor kinderen en volwassenen. De bezoeker wordt daardoor rechtstreeks bij het gebeuren betrokken.
… dat de hele wereld zich moest laten inschrijven …
Sculpturale interpretatie van een meesterwerk van Pieter Brueghel de Oude. De “Volkstelling te Bethlehem” ontstond in 1566 en behoort tot de beroemdste schilderijen van Pieter Brueghel de Oude. De Münchense kunstenares Martina Singer heeft het winterbeeld in een scenische installatie tridimensionaal omgezet. De voorstelling toont het leven van elke dag in een besneeuwd dorp bij zonsondergang. Voor de herberg op de voorgrond is er een grote toeloop omdat de dorpsbewoners hier hun belastingen betalen en zich laten registreren. In de omgeving zijn mensen van alle leeftijdsgroepen met verschillende bezigheden voorgesteld. Voor de herberg wordt een zwijn geslacht, wagens worden geladen en ontladen, zakken en manden worden versleept, vaten en karren over ijs en sneeuw getrokken. Op de voorgrond naderen Jozef en Maria gezeten op een ezel, op zoek naar een logement. De mensen zijn druk bezig. Ze slaan geen acht op het koppel en vermoeden niets van het Heil dat door deze twee in de wereld gebracht wordt. In haar zorg om een zo getrouw mogelijke weergave te realiseren mikt de kunstenares niet op een fotorealistische kopie maar op de eerste plaats de uitbeelding van de figuren en hun onderlinge relaties. Niettemin is de benadering tot het origineel in kleur, verhouding en topografische details indrukwekkend. Concentreert men zich op de betoverende miniatuurwereld dan beginnen de figuurtjes een eigen leven te leiden wat aan complexiteit het schilderij ver overtreft. Een echt meesterwerk dat, nadat het in het Bayerische Nationalmuseum in München te zien was, voor de eerste keer in België getoond wordt.